Jurisprudentie vormt een aanknopingspunt voor rechters om te oordelen in latere soortgelijke gevallen en voor rechtsgeleerderden en mensen uit de rechtspraktijk, om een juridische mening te vormen over een bepaald onderwerp. Jurisprudentie, letterlijk rechtsopvatting, is het geheel van uitspraken die door (Nederlandse) rechters zijn gedaan. Jurisprudentie is dus een verzamelterm. Het gaat om uitspraken, arresten en vonnissen die gedaan zijn door rechters van rechtbanken, het gerechtshof en de Hoge Raad.
Jurisprudentie betekenis recht Geheel van uitspraken van rechters. De jurisprudentie vormt een richtlijn voor de rechtspraak in latere, soortgelijke gevallen.
Jurisprudentie uitleg
Juridische Leidraad: Jurisprudentie | Uitleg & voorbeelden. Gepubliceerd op 2 augustus door Julia Merkus. In dit artikel worden de nieuwste richtlijnen uit de Leidraad voor juridische auteurs () besproken. Voor Nederlandse en internationale jurisprudentie zijn deze hetzelfde gebleven. Korte uitleg over 'jurisprudentie' Home; Zoeken Het bijbehorende menu is ingeklapt, klik om uit te klappen Menu Het bijbehorende menu is ingeklapt.
Jurisprudentie uitleg Jurisprudentie is het geheel van rechterlijke beslissingen in een bepaald rechtsstelsel. [1] De term wordt ook gebruikt in specifieke zin voor de in een rechtstelsel heersende opvatting inzake ene bepaalde rechtsvraag zoals deze blijkt uit rechterlijke beslissingen in hogere instantie(s).
Rechtsspraak betekenis
spraak het officiële toezicht op het handhaven van de wet Voorbeeld: 'In Nederland omvat de rechtspraak het burgerlijk recht, het strafrecht en het bestuursrecht.' Synoniemen: jurisdictie jurisprudentie recht rechtspleging 4 definities. Rechtspraak vormt samen met internationale verdragen, wetgeving in materiële zin, de wetsgeschiedenis, rechtsleer en gewoonten en gebruiken een belangrijke bron van het recht. [1] Of de rechtspraak een bindende of gezaghebbende bron van recht is, naast wetgeving, hangt af van het desbetreffende rechtsstelsel.
Rechtsspraak betekenis Rechtspraak met een hoofdletter heeft een andere betekenis. Daarmee wordt de rechterlijke organisatie bedoeld, waarbij de rechters werken. Mensen, bedrijven, organisaties of overheidsinstanties kunnen een rechtszaak beginnen als ze het ergens niet eens over worden.
Juridische betekenis
ri·disch die of dat verband houdt met het recht Voorbeelden: 'Nederlandse en Europese juridische informatie op internet vinden', 'werken als juridisch adviseur' Synoniem: rechtskundig Synoniemen: rechtelijk rechtsgeleerd 5 definities. Hoewel ons juridisch woordenboek op zorgvuldige wijze wordt samengesteld op basis van gegeven definities en vertalingen in bestaande wetgeving, rechtspraak of juridische literatuur kunnen wij niet garanderen dat van ieder begrip een correcte betekenis is weergegeven.
Juridische betekenis Wilt u graag de betekenis weten van juridische termen in de rechtspraak? Hier vindt u een juridische begrippenlijst van a tot z.
Wetgeving betekenis
wetgeving Geschreven verklaringen die rechtsgeldig zijn door de goedkeuring of bekrachtiging van een officieel staatsorgaan of ander bestuurslichaam, zoals wetten, regelingen, toekenningen van fondsen en internationale verdragen. De wetgeving in de meeste islamitische landen is gebaseerd op een combinatie van Romeins/westers en islamitisch recht (sharia). In het katholicisme heet de wet canon, en de rechtspraktijk het canonieke recht. Het Engelse equivalent voor wet is law met, afhankelijk van de precieze context, verschillende betekenissen: het recht.
Wetgeving betekenis Wetgeving. Een wet in formele zin is een gezamenlijk besluit van de regering en Staten-Generaal volgens een grondwettelijke procedure. Wetten in materiële zin zijn besluiten van daartoe bevoegde organen die algemeen verbindende voorschriften bevatten en hoeven niet noodzakelijk afkomstig te zijn van regering en Staten-Generaal gezamenlijk.
