Een archeoloog, archeologe of oudheidkundige is iemand die zich beroepshalve met archeologie bezighoudt. Archeologie is een wetenschap; de professionele archeoloog heeft dan ook vaak een wetenschappelijke opleiding (universitaire studie) gevolgd. iemand die zich voor zijn beroep bezighoudt met het ontdekken van de geschiedenis door opgravingen en door analyses van opgegraven vondsten; deskundige op het gebied van de archeologie; ook: het beroep van archeoloog.
Betekenis archeoloog Een archeoloog is iemand die de wetenschappelijke studie archeologie heeft voltooid. Dit in tegenstelling tot een zogenaamde amateurarcheoloog. Amateurs spelen in de archeologie van oudsher wel een be [..].
Oudheidkundige
biedt vijf verschillende definities van het woord oudheidkundige, dat iemand betekent die archeologie heeft gestudeerd of zich bezighoudt met de oudheid. Daarnaast toont het ook definities die oudheidkundige bevatten, zoals archeologisch, filologisch en heemkundig. Oudheidkunde, ook wel paleologie [1] genoemd (van Oudgrieks palaios = "oud" + logos = "kunde"), is de verzamelnaam voor een reeks wetenschappelijke disciplines, die zich richten op de wereld, taal, geschiedenis en cultuur van de oudheid.
Oudheidkundige This page was last edited on 2 June , at Definitions and other text are available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License; additional terms may apply.
Opgravingen
Opgravingen worden geleid en gedeeltelijk uitgevoerd door archeologen. Bij opgravingen zijn geregeld ook andere specialisten betrokken, zoals archeobotanici en archeozoölogen, aardwetenschappers (zoals geoarcheologen en bodemkundigen) en historisch geografen. Sinds is Dalfsen een bekende naam in archeologisch Nederland. In die zomer werd onverwachts een opgraving uitgevoerd van een grafveld uit de trechterbekerperiode tijdens de voorbereidingen van de wijk OosterDalfsen.
Opgravingen Er zijn diverse soorten opgravingen zoals stadsopgravingen, opgravingen in het buitengebied en opgravingen onder water. De aard van de archeologische resten, de locatie en de wetenschappelijke vraagstellingen bepalen de te hanteren opgravingsmethode.
Archeologie definitie
archeologie [archeologie en prehistorie] Een wetenschapsbeoefening die gebruik maakt van veel andere wetenschappelijke disciplines om door middel van onderzoek (bureaustudies, opgravingen) naar de materiële nalatenschap uit het verleden inzicht te krijgen in alle facetten van menselijke culturen. Archeologie (Oudgrieks: ἀρχαῖος – λόγος: 'leer der oudheid') is de wetenschap die overblijfselen van oude culturen bestudeert teneinde het verleden te reconstrueren en te duiden.
Archeologie definitie Archeologie is de wetenschappelijke studie van menselijke geschiedenis door middel van het bestuderen van materiële resten en overblijfselen die in de grond zijn begraven of onder water liggen. Een archeoloog houdt zich bezig met het in kaart brengen, beschrijven, tekenen, reconstrueren en conserveren van archeologische vondsten.
Historische artefacten
De materiële cultuur is het geheel aan artefacten en monumenten dat van een cultuur of van culturen is overgeleverd. In dat kader wordt soms ook wel gesproken van het archeologische bestand, direct ontleend aan het Engelse archaeological record. De collecties van de Galerie Napoléon bestaan uit meer dan prenten, tekeningen en historische documenten uit de 14e tot de 19e eeuw.
Historische artefacten Artefacten geven ons inzicht in onze gedeelde menselijke geschiedenis, weerspiegelen de cultuur, kunst, technologie en gewoonten van verschillende beschavingen. In dit artikel zetten we tien van de meest beroemde artefacten ter wereld op een rij.
